Babyboom

Hallo allemaal, het is weer eens tijd voor een blogje!

Vandaag zijn de kittens van Ushi 7 weken oud, en dat betekent voor 2 van hen dat ze vandaag zijn vertrokken naar hun nieuwe baasjes. Het rode katertje mocht als eerste mee, maar vanmiddag is ook het rood-witte katertje opgehaald.

Kittens


We hebben besloten om het rood-wit-zwarte poesje zelf te houden. En er was na Ushi en Dushi natuurlijk nog maar 1 naam die we voor haar konden verzinnen...: LOESIE! :-)

Voor het zwart-witte katertje en het grijs-wit-rode poesje zoeken we nog een baasje, officieel voor het grijze tijger-katertje ook maar die is zó ontzettend leuk en lief dat we overwegen om die ook nog zelf te houden... (ach, waarom ook niet...)

Verder is Dushi inmiddels ook mama geworden van welgeteld 2 kittens. Een grijze tijger en een zwarte voor zover we het kunnen zien. Gelukkig niet weer 6 stuks die een baasje zoeken over een paar weken!

Dinsdag zijn er ook nog 10 Bielefelder kuikentjes uit het ei gekropen, 6 hennetjes en 4 haantjes, een superscore! Het fijne van de Bielefelders is dat je aan de kleur van de kuikens meteen na het uitkomen van de eieren kunt zien wat hennetjes en haantjes zijn. De hennetjes zijn donker met donkere strepen op de rug, en de haantjes zijn veel lichter van kleur. Dus we hoeven niet meer te wachten tot ze gaan kraaien :-)

Kuikentjes


En kunnen jullie je nog herinneren dat we eind januari een lammetje vonden in de vrieskou? Onze Jack ging toch niet zo goed samen met zijn vader, dus hij is uiteindelijk toch verhuisd, samen met de andere lammetjes.

Om ons "kraamhotel" compleet te maken, heeft de moeder van Jack afgelopen woensdag ALWEER een lammetje gekregen. Wij waren in shock, want 2x per jaar een lammetje krijgen is niet echt normaal volgens ons. Maar ze (ja, Jack heeft een zusje!) doet het gelukkig prima. De rest van de kudde moest ook even goed kijken wat er te zien was!

Wat is dat nou?

Betrapt!

Ik denk dat jullie wel weer even bijgepraat zijn!

Er is er een jarig hoera, hoera!

Vandaag is onze Ozzy (en ook haar zusje Bella) alweer 3 jaar geworden.

Vanmorgen heeft ze een lekkere kluif gehad, en een reuzen-tennisbal om mee te spelen. Die was in ongeveer een uurtje gehalveerd, dus we kunnen aan de dierenwinkel doorgeven dat die niet Mastín-proof zijn... Maar ze heeft er wel veel lol van (gehad).

Foto's van het jarige Ozje volgen hopelijk binnenkort weer. Voor nu maar eventjes deze gemaakt!

Eindelijk weer eens leuk nieuws.

Beste fans,

Ik wilde al een hele tijd weer eens een leuk berichtje schrijven op de blog.
Maar er was steeds maar niks spannends of grappigs of moois gebeurd, en dus bleef het een hele tijd stil...

Maar nu is er dan toch echt wat leuks gebeurd!
Ushi (1 van onze katten-zusjes Ushi en Dushi, jullie wel bekend, zo niet: blog mei 2010) is vanochtend mama geworden! Ze heeft wel een onmogelijke plaats uitgekozen om haar kittens ter wereld te brengen. De kleintjes liggen op het plafonnetje van de WC, en we kunnen dus niet echt goed zien hoeveel kittens het zijn, en of alles goed met ze is. Vooralsnog houden we het op 6 stuks, en maken ze het allemaal goed. Ze zijn (natuurlijk) ontzettend schattig om te zien, dus we hebben ook maar meteen geprobeerd een paar fotootjes te maken.



Mochten er fans zijn die heel graag zo'n ukje zouden willen hebben, ze mogen vanaf 6 augustus naar een nieuw baasje! ;-)

Verder is Ozzy (net als haar zusje Bella hier) de dagen aan het aftellen naar haar 3e verjaardag. Het is echt snel gegaan, voor mijn gevoel is ze nog steeds dat kleine ondeugende pupje... Maar ze is inmiddels een flink uit de kluiten gewassen volwassen mastina geworden!

Meer in een volgend blogje...

Hectisch, verdrietig, blij, moe...

Dat was me het nachtje en dagje wel weer...

Gisteravond kreeg 1 van onze geiten weeën. Niet echt verwacht, Mukkie is nou niet echt wat je noemt een macho, en daarom ook alweer een tijd geleden verhuisd. Maar blijkbaar heeft hij zijn werk toch gedaan. De geit in kwestie was de laatste tijd ook al wel wat dikker aan het worden, maar stond niet "op knappen" wat ons betreft. Wel had ze gisteravond ontzettend dikke uiers, dus het klopte toch allemaal wel.
Het duurde lang, maar het leek toch allemaal wel goed te gaan. Uiteraard de hele nacht niet geslapen, steeds weer gaan kijken, en vanochtend werd er dan eindelijk een lammetje geboren.
Helaas lukte het met geen mogelijkheid het diertje te laten ademen, we hebben echt alles geprobeerd, maar het mocht niet baten. Daar zit je dan, vreselijk moe, met een prachtig lammetje dat dood geboren is. Echt een anticlimax.

Na dat alles toch nog heel eventjes mijn bedje in gedoken, 2 a 3 uurtjes nog maar tot mijn werkdag begon. De moedergeit bleef "roepen" naar haar lammetje, dat we inmiddels toch weggehaald hadden, zooooo zielig. We zijn de hele dag naarstig op zoek geweest naar iemand met een pasgeboren geitje dat "over" is (bijv. van een drieling), maar er nog steeds geen kunnen vinden. De kans is groot dat dat na morgen ook geen zin meer heeft, dus we hopen dat we morgen nog een geitje / bokje kunnen vinden voor haar.

's Middags gingen we even bij de schapen kijken (routine), en daar wachtte ons een vrolijkere verrassing; Soay-lammetje nummer 3 was geboren, en "alive and kicking"! Daar waren we dan wel weer heel blij mee natuurlijk, maar het was wel een heel dubbel gevoel.

We zijn ontzettend moe van deze hectische 24 uur, en gaan hopelijk vannacht eens een nacht goed slapen, er staan geen bevallingen op de planning hoop ik...

Foto's van het Soay-lammetje (wij gokken dat het een meisje is, maar dat is nog niet zeker) volgen uiteraard binnenkort.

Vaak gaat het goed...

Maar soms ook niet.

Vanavond was dat het geval. Nog geen uur geleden. En niks meer aan te doen.

We waren laat met alles en zaten dus rond 8 uur / half 9 nog te eten. Rolluik nog open, want het was eigenlijk net pas donker. Ineens zien we iemand bij het hek staan zwaaien naar ons, of er iemand naar buiten kan komen. Ozzy ging als een gek tekeer (ze zat binnen maar vertrouwde het niks). Toch maar naar buiten gegaan, en toen werd duidelijk wat er aan de hand was. De man had een kat aangereden die ineens de weg overstak, hij was al bij de buren geweest, maar hij was niet van hun. Had het advies gekregen om bij ons te gaan vragen, omdat wij er 4 hebben.

Het bleek inderdaad een kat van ons te zijn. De oudste en meest geliefde, zul je altijd zien. Ze moet op slag dood zijn geweest, en heeft gelukkig niet lang hoeven lijden. Ze was bang voor auto's, zorgde altijd dat ze uit de buurt bleef. Ze stak wel eens de weg over, maar keek toch altijd wel goed uit. Vanavond dus een keer niet, en het werd haar meteen fataal.

We zijn nog steeds in shock, en zullen haar ontzettend gaan missen. Hopelijk is ze daarboven ergens lekker vogeltjes en muizen aan het vangen...

Daar is ze dan!

ZE?

Jawel, ZE is een meisje! En helemaal gezond, ieniemienie klein, maar ze drinkt goed en blijft goed bij mama in de buurt. Dus ze zal wel een grote sterke dame worden later. We kijken onze ogen uit met dat kleine spul, en we kunnen niet wachten tot de rest geboren wordt!

Hier nog even 2 leuke fotootjes die vanmiddag genomen zijn, het kleine meisje is op de foto's nog geen dag oud, is ze niet ontzettend schattig???

Breaking news...

En jawel, daarnet wachtte ons buiten weer een verrassing: lammetje nummer 2 is geboren nog net voordat de zomertijd ingaat!!! Voor zover we het kunnen zien (in het donker) maken moeder en kind het goed. Het lammetje staat en drinkt al, beter kan het niet gaan zo net na de geboorte!

We zijn super blij, en hopen dat er binnenkort nog meer lammetjes geboren zullen worden, een aantal ooien is echt super dik aan het worden...

Later meer!

Weidebeheer

Het is weer eventjes stil geweest, griep en verkoudheid grijpen om zich heen, en ook wij worden al 2 maanden lang niet gespaard. Steeds als het over lijkt te zijn, komt het keihard weer terug. Het gaat nou weer de goede kant op, maar we juichen nog niet te vroeg.

Vandaag wel de hele dag buiten geweest. Er moest kalk gestrooid worden in het weiland, en dan is het alle hens aan dek. De schapen hebben de hele herfst en winter in het weiland gelopen, en dat is te zien. Het weiland is kaal, en het enige groene dat nog te zien is, is mos. Dat schiet natuurlijk niet op, dus moest er weer eens flink wat kalk worden gestrooid. Met de hand, want een tractor hebben we helaas nog niet, en de buurman had geen tijd. We hebben er een paar uurtjes over gedaan, maar "wir haben es geschafft!".

De schaapjes mochten wat grazen op de binnenplaats, maar vanavond moeten ze toch echt de stal in. Over een weekje of 2, of eerder als het in die tijd flink regent, mogen ze weer de wei in. Hopelijk gaat het gras flink groeien, dan hebben we er van de zomer geen omkijken meer naar.

Ik heb ook maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat nieuwe foto's te maken van Jack. Hij groeit super hard, en hij eet inmiddels ook al gras en hooi. Hij drinkt nog wel steeds bij mams, ben benieuwd wanneer ze daar genoeg van heeft.
Er zijn nog steeds geen andere lammetjes geboren, en we zijn heel benieuwd wanneer ze zullen komen. En OF ze überhaupt nog wel komen. Er zijn wel een paar ooien ontzettend dik, dus de kans is aanwezig, maar zeker weten doen we het niet.
Zo gauw er wat gebeurt dan lezen jullie het hier!

Hoe gaat het met Ozzy? Prima. Het mest- en ploeg-seizoen is weer geopend, de tractoren rijden af en aan, dus Oz heeft het er maar druk mee. Gelukkig is ze nu moe, en is het lekker rustig hier...

En zijn naam is....

Ruim een week geleden is het alweer dat ons lammetje geboren werd.
Hij doet het ontzettend goed! Hij drinkt, loopt, rent, slaapt en blijft goed warm ondanks de kou en het slechte weer. Beter hadden we het niet kunnen hebben!
Het is een rammetje, en als hij wat ouder is dan mag hij (na een bezoekje aan de veearts voor het verwijderen van het een en ander) bij ons blijven als grasmaaier. We vonden het toch wel speciaal zo'n eerste lammetje, en daarom mag hij blijven. De lammetjes die nog komen zullen wel verkocht gaan worden, we kunnen nu eenmaal niet alle schaapjes houden.
Zoals gebruikelijk is bij dieren die bij ons wonen, krijgt het lammetje nu ook een naam. Het moest iets schots zijn, Soay schapen komen van oorsprong uit Schotland. Ik weet niet of het een echte originele schotse naam is, maar als ik de whiskey moet geloven... :-)

Vanaf vandaag heet ons lammetje: JACK!

Foto's volgen als het weer wat beter weer is...

VERRASSING!!!

Nou had ik in het vorige blog-berichtje gezegd dat het wel weer tijd voor lente was. En nou had ik ook genoemd dat er dan een aantal jonge dieren worden verwacht op de boerderij. Heb ik te hard gehoopt dat het lente zou worden?

Vanmorgen tijdens de ochtend-voer-ronde kregen we zowat een hartverzakking, wat lag daar nou in een hoekje van de schapen-schuilstal??? Iets kleins, het was bruin en behaard... Het zou toch niet...??? JAWEL, een lammetje!!!

De draagtijd van Soay schapen zou ongeveer 5 maanden moeten bedragen, wat betekent dat dit kleintje in augustus is verwekt. Aangezien het dekseizoen van de Soay schapen van oktober tot januari loopt, verwachtten wij het eerste lammetje ongeveer vanaf maart. Maar blijkbaar kan het dus ook al eerder...

Vooralsnog maken moeder en kind het goed, het is wel koud buiten, maar de kleine lijkt er niet echt last van te hebben. De zon schijnt lekker de schuilstal in, en er ligt een dikke laag stro, dus dat helpt wel. Drinken probeert hij / zij ook al, we houden het wel in de gaten want drinken is de eerste 24 uur heel belangrijk voor energie en afweer. Dus ik ga elk half uur even buiten kijken hoe het ermee gaat.

Uiteraard kunnen foto's van het kleintje niet ontbreken, dus ook maar gauw even wat kiekjes gemaakt. Op de eerste foto staat het lammetje alleen, op de andere twee samen met mams. Als alles goed blijft gaan volgen er nog veeeeeel meer foto's!

Was het maar weer lente...

Het is nog steeds winter. De sneeuw is dan wel weg, maar het blijft koud en het ziet er troosteloos grauw uit buiten... Tijd om weer wat foto's van Ozzy te maken, maar dan in de stal, waar ze al onze beestjes goed bewaakt.

Mukkie Reloaded is inmiddels weer terug verhuisd naar zijn dames in het geitenweitje. Hij is helemaal "the man", en we hopen dat we in het voorjaar een paar lammetjes kunnen verwachten. Bij onze Soay schapen heeft de ram ook zijn werk gedaan, dus ook daar hopen we op een paar mooie lammetjes dit voorjaar. De Bielefelder kuikens die we een paar maanden geleden gekocht hebben zijn alweer uitgegroeid tot echte kippen, alleen de haan blijft nog een beetje achter. Die moet in het voorjaar toch wel zijn werk gaan doen, zodat we weer nieuwe kuikentjes krijgen. Het mooie van de Bielefelder kippen is dat je aan het kleurenpatroon van de kuikentjes kunt zien of het hennetjes of haantjes zijn, dus dat hoeven we dan in ieder geval niet meer zo lang af te wachten!
De katjes Ushi en Dushi zijn ook alweer uitgegroeid tot flinke katjes, en als zij een leuke kater tegenkomen in de buurt dan komen er ook nog jonge poesjes op de boerderij. Redenen genoeg voor ons dus om erg uit te kijken naar de lente!

Op de eerste foto staat Oz in vol ornaat, op de voorgrond loopt de Bielefelder haan.
De tweede en derde foto kostten wat meer moeite, stilzitten is echt niet Oz haar ding! Op de derde foto is op de achtergrond nog net het koppie te zien van Ushi, die wilde ook even haar momentje meepakken :-)
De belichting is trouwens weer echt bagger, het is net of Oz een zombie is, maar gelukkig weten wij dat ze hele mooie donkere ogen heeft! (ik zal proberen dat ook eens een keer goed vast te leggen...)Foto's van Ozzy in de sneeuw zijn te bezichtigen op de website van de V.I.B.: Hier